Armoede
Armoede is één van de grootste uitdagingen in onze mooie gemeente. Uit recente cijfers van het provinciebestuur blijkt dat minstens 21,7% van de Maasmechelse kinderen in een kansarm gezin geboren wordt. Dat is het hoogste cijfer van Limburg, niets om trots op te zijn. Geen enkel kind verdient het om in armoede geboren te worden, maar ondanks herhaaldelijke beloftes van ons gemeentebestuur om de kinderarmoede aan te pakken, blijft dit cijfer torenhoog. Zo kan het niet verder, we hebben nood aan een radicale aanpak die iets doet aan de structurele oorzaken van armoede en ongelijkheid.
Wat wij willen:
1. De bevoegdheid voor Armoedebestrijding moet de verantwoordelijkheid worden van de burgemeester of de eerste schepen, zoals in Genk het geval is. Dat kan tellen als symbool, maar dwingt het gemeentebestuur ook om duidelijke stappen vooruit te zetten en verantwoording af te leggen over het beleid.
2. Het herwaarderen van het OCMW. Het OCMW moet een menswaardig bestaan garanderen voor iedereen op het Maasmechels grondgebied. Dit betekent het aanwerven van voldoende personeelsleden om een goede dienstverlening te kunnen garanderen, waaronder extra sociaal werkers om mensen te helpen beroep te doen op hun sociale rechten.
3. Het automatische toekenning van sociale rechten en het actief benaderen van de rechthebbenden. Vier op de tien burgers die recht hebben op een leefloon krijgen dat nu niet, bij gebrek aan kennis en bureaucratische drempels. We garanderen ook het recht op wonen en op toegang tot water en energie als mensenrecht.
4. We willen een proefproject lanceren om het leefloon in Maasmechelen op te trekken boven de armoedegrens. Armoede-organisaties schreeuwen hier al jaren om, en niets verhindert de gemeente om een extra inspanning te doen voor de Maasmechelaren die het moeilijk hebben.
5. We willen in elke wijk laagdrempelige wijkwerkingen waar mensen terecht kunnen met problemen rond huur, water- of energiefacturen en belastingaangiftes, waar sociale tolken aanwezig zijn om onze anderstalige inwoners te ondersteunen. Perfect betaalbaar, maar het is een kwestie van politieke keuzes.
Achtergrond
Armoede heeft een negatieve invloed op het welzijn van individuen en gezinnen, beperkt de kansen en mogelijkheden van mensen en ondermijnt de sociale samenhang in onze gemeente. Het gaat dan over uitsluiting op meerdere levensdomeinen tegelijk: inkomen, arbeid, wonen, energie, onderwijs, gezondheidszorg, vrijetijdsbesteding, … In Maasmechelen zitten we met veel eenoudergezinnen die het al moeilijk hadden, maar nu met de hoge inflatie gewoon niet meer rondkomen. Ook in het onderwijs lopen onze kinderen en jongeren veel schoolse vertraging op en hebben we veel vroegtijdige schoolverlaters.
De cijfers van Maasmechelen spreken voor zich:
- het gemiddeld inkomen zit bij de laagste van het Vlaams Gewest
- er zijn anderhalf keer zoveel mensen met betalingsmoeilijkheden
- 20% van de gezinnen geeft aan dat ze moeite hebben met rondkomen
- de onderwijskansarmoede is anderhalf keer zo hoog als gemiddeld
- 23% van de kinderen leeft in een gezin met zeer weinig betaalde werkuren
We moeten van de strijd tegen armoede een absolute tópprioriteit maken. We moeten zorgen voor vast en volwaardig werk, ook voor mensen in een maatschappelijk kwetsbare positie. We moeten een doelgerichte dienstverlening uitbouwen en iedereen een inkomen garanderen boven de armoedegrens. Die structurele aanpak vereist dat we van werk, wonen en sociale zekerheid een basisrecht maken voor iedereen.
Vandaag valt armoedebestrijding onder de zevende (!) schepen in het gemeentebestuur (van de zeven in totaal). Dat laat duidelijk zien dat armoedebestrijding allesbehalve een prioriteit is voor de huidige coalitie.
Elke lokale politieke beslissing die de kwetsbaarste mensen in Maasmechelen niet vooruit helpt, is een verspilling van tijd en belastinggeld. Er moet dan ook aanzienlijk meer budget komen voor de bestrijding van kinderarmoede. Het is hoog tijd dat de politiek niet langer zichzelf bedient, maar de reële problemen van de gewone mensen begint op te lossen en te zorgen voor gedeelde vooruitgang.