Diversiteit
Diversiteit is doodnormaal. Ook in Maasmechelen hebben we, o.a. door het mijnverleden, ondertussen een geschiedenis van meerdere generaties mensen van allerlei nationaliteiten die samen werken en samen ontspannen, die samen hun kinderen grootbrengen en voor- en tegenspoed delen. Daar mogen we trots op zijn.
Voor velen van ons is onze afkomst ook een bron van identiteit en cultuur, een gemeenschap waar we ons thuis in voelen. Helaas zijn er ook problemen die we al generaties meeslepen: het hebben van een andere afkomst zorgt ook vandaag nog voor een groter risico op armoede, werkloosheid, laaggeschooldheid en slechte huisvesting. Dat is een onrechtvaardigheid waar onze ouders en grootouders al tegen moesten vechten, en die tegen de verwachtingen in nog steeds voortduurt. Als diverse gemeente is Maasmechelen dan ook een arme gemeente, waar de strijd tegen racisme en ongelijkheid fundamenteel een strijd is tegen armoede en onderdrukking.
Wat wij willen:
- Wij willen dat het gemeentebestuur een actief beleid voert om het om racisme en uitsluiting tegen te gaan. De gemeente moet een jaarlijks actieplan tegen racisme hebben. Met doelstellingen en evaluatie.
- De gemeente moet actief praktijktesten organiseren waar nodig. In Maasmechelen geven we racisme en discriminatie geen kans!
- Er moeten meer ontmoetingsplaatsen en meer buurtwerk komen om de verschillende nationaliteiten bij elkaar te brengen. PVDA heeft het feest van “Kleurrijk Maasmechelen” nieuw leven ingeblazen. Nu heeft het gemeentebestuur beloofd om dit verder te zetten. We zullen het moeten opvolgen want wij willen dat ze de verschillende verenigingen en de bruggenbouwers voldoende respecteren.
- In de scholen moet er speciaal aandacht zijn voor de andere talen en culturen die de kinderen meebrengen. Zo kunnen de gemeentescholen een voorbeeldfunctie vervullen: meertalig onderwijs kan zeker in Maasmechelen een mooie rol spelen. Er moet ook extra aandacht zijn voor de communicatie met anderstalige ouders.
- Er moet een meldpunt komen voor racisme en discriminatie, veilig en anoniem indien men dat wil. Dit moet gekoppeld worden aan het actieplan van de gemeente.
- Er moet meer diversiteit komen in het overheidspersoneel, ook in de gemeentediensten. De gemeente zou kunnen werken met quota voor minderheidsgroepen, om zo een betere afspiegeling te zijn van de Maasmechelse gemeenschap.
- Het verbod van de hoofddoek moet overal worden afgeschaft, want het stigmatiseren van groepen inwoners op basis van hun tradities, dat geeft alleen maar voeding aan fundamentalisten en aan racisten van beide kanten.
- De openbare ruimte moet plaats bieden aan de traditionele feesten van de verschillende nationaliteiten, en daar moeten alle inwoners zoveel mogelijk bij betrokken worden. Want onbekend is onbemind.
Achtergrond
Discriminatie en racisme gaat niet enkel over slachtoffers, maar zeker ook over profiteurs: de machtigen der aarde, de klasse van de superrijken, hebben er alle baat bij dat de werkende klasse onderling verdeeld is en haar woede richt op de meest kwetsbaren in de samenleving. Zo blijven de echte schuldigen voor het schrijnende gebrek aan publieke voorzieningen, sociale huisvesting en degelijk werk netjes buiten schot.
De concurrentie tussen werkende mensen wordt steeds aangewakkerd, enerzijds door sociale tekorten, maar ook door fascistische partijen die in dienst van het grootkapitaal steeds wijzen naar de migrant als de oorzaak van alle problemen. En wanneer ze deelnemen aan het beleid, besparen ze hard op sociale voorzieningen en organiseren ze heksenjachten op kwetsbare sociale huurders die een fractie van een stukje grond in het buitenland erven. Met de PVDA verzetten we ons hard tegen zo’n kille en asociale visie op publieke dienstverlening. Gewone mensen zijn geen profiteurs, maar personen met het recht op een menswaardig leven. De echte profiteurs, dat zijn de superrijken die profiteren van onze arbeid en geen belastingen betalen.
Daarom eisen we met PVDA Maasmechelen een sociale revolutie: de werkende klasse heeft recht op stabiel en werkbaar werk in de buurt, dat voldoende geld oplevert om de boodschappen en de rekeningen mee te betalen. Sterke sociale diensten, om de mensen die het moeilijk hebben bij te staan. Een publieke dienstverlening om ‘u’ tegen te zeggen, zodat we de spanningen minimaliseren en het samenleven bevorderen. Om dat te realiseren moeten we de sterkste schouders durven aanspreken: er is meer geld dan ooit in dit land, maar het wordt allemaal opgepot bovenaan de samenleving. Het is tijd om terug te halen wat van ons is: de rijkdom die we allemaal samen produceren met onze arbeid, Belgen en niet-Belgen, en die welvaart herverdelen onder de diverse werkende klasse die wij zijn.